Gedichten

Treurwilg

Ik herinner me nog heel goed onze
eerste ontmoeting: samen, niet alleen
Tijd ging heel traag voorbij, het stond stil
Het wederzijds verdriet, de ziel blootgesteld.

Telkens weer het hart luchten bij je
lange neerhangende dunne takken, het
fleurig bladerdak geeft mij veel vertrouwen
Het begin van een nieuwe relatie en toekomst.

Elke dag jou groeten op de hoek van
de straat: kijk naar jouw veldje dat nog
fris groen kleurt, het groeiend gras, plantje
Schenk je het licht, het water om te overleven.

Door weer en wind leiden we ons leven
waarin zowel goede - als slechte momenten
worden gedeeld, elkaar niet uit het oog verliezen
Zodat dromen werkelijkheid worden; ieder moment.

Liefdes gedicht door: Catherine B.

Tweeten