Gedichten

Uit de put

liefde
onbekend en soms zelfs onbestemd
geen dag gaat voorbij zonder dat dit stomme woord in je hoofd schiet

iedereen wil liefde
hoe hard iemand ook scheld
hoe hoog iemand z'n muur opbouwt

uiteindelijk
willen wij allemaal hetzelfde

vaak is het zoeken nog het moeilijkst
zeker nu
in deze tijd

elke als je teleurgesteld word
lijkt de put waar je in zit
alleen maar breder en groter te worden

en je weet dat je eruit kan komen
maar je bent zo bang
dat je er weer in valt

en de put alleen maar breder en groter word
net zo lang
tot je er niet meer uitkunt

toch snakken we naar die ene
die de put voor ons dicht gooit
je hand pakt, en je meeneemt

je ziet de put nooit meer
en kijkt alleen maar diegene aan
en vervolgens hand in hand samen vooruit.

Liefdes gedicht door: Johannes Machiel

Tweeten