Gedichten

Vurige liefde

Wanneer ze slaapt, bewonder ik haar
stille rust, geklemd op twee kleurige ogen
Langs de grenzen van haar onvoltooide dromen
zal ik ze een voor allen ontvoeren om waar te maken.

Ik zal de maan op haar glimlach kleven
zodat het zwart van bitterheid gekleed wordt
Met mijn vingers schets ik een opkomende zon die
op het kwijnend lichaam brandt met vol licht en warmte.

Een mix van zoet en zalig stroomt in de aderen
Eveneens zal ik onze eerste zoen koesteren van waar
de zo heerlijk zachte afdruk mijn breekbare zal bedekken
Als zinnen elkaar kruisen, plaveien ze de weg naar de toekomst.

In volkomen overgave en zonder enige vorm van
spijt zal ik deze liefde met al haar vlammen ontsteken
Kijk nog even naar haar vurige blik die wederzijds uitstraalt
O lieve vriendin en mijn vriendin, door jou voel ik me nooit alleen.

© Catherine Boone 2015

Liefdes gedicht door: Catherine B.

Tweeten