Gedichten

Als sneeuw voor de zon

Golven bestoken het strand,
deinen als het gezicht van de storm
steeds gericht op het land.
De schuimbekkende vloedlijn
wordt als wolkjes gegrepen
door de draaiende wind.

Vervliegt grillig over land,
over water als sneeuw voor de zon.
In het zand achter mij
spoort mijn ijver
steeds doelgericht.

Parels van inspanning
gloren in het licht,
tot het zilte schuim
van het wassende water
dit bruut overspoelt.

Zij omhelst mijn voeten,
ze kust me.
Doordrenkt van dit moment
verandert het sentiment.
Mijn vloed ebt weg.

Daar is een zee van tijd.
Gisteren was gisteren,
later is later,
het loopt even
als voor eeuwig bevrijd.

Natuur gedicht door: De Hertog

Tweeten