Gedichten

Herfst in het park

In de buurt van water staat er een
grote monumentale geboomte van wie
de overhangende takken worden verfraaid
Net boven het met dauw beklede groene gras.

Onder schoonheid van de opkomende
morgenzon kleven enige traandruppels op
het weelderige herfst gebladerte terwijl er op
hetzelfde moment mist over het park heen hangt.

De weemoedige sluier zal in de tweede
helft van de ochtend geleidelijk verdwijnen
maar het blijft voor altijd voortleven in het hart
van ieder beeld en geluid die hier leven en overleven.

De zoete melancholie op deze bijzondere
mooie dag laat alsook diepe sporen na in mij
Voel een immense stilte waar ik in een prachtige
omgeving tot mezelf kom en innerlijke rust kan vinden.

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten