Gedichten

Mens en natuur

Geleidelijk trekt dichte mist om me
heen weg, vroege morgen breekt aan
Traandruppel met glanzende huid streelt
nog even een straatsteen tot ze uiteenspat.

De klank van vogelgezang geeft rust
en brengt ontwakende boom in beweging
Bijgestaan door een prille wind zodat bladeren
meeneuriën met dit vrolijk geluid, hoor een stilte.

Afgelopen nacht waarin dromen werden
gevangen, dag heeft haar plaats ingenomen
Nieuwe onverwachtheden en uitdagingen komen
op ieder pad, mijn verlangen klimt naar kruishoogte.

Deel de innerlijke en uiterlijke schoonheid
met de natuur die me zalig en zoet zal geven
Onze ontmoetingen worden allemaal opgeslagen
Steeds echte en ware liefde om te leven en overleven.

© Catherine Boone 2014

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten