Gedichten

Wintertranen

Charme fladdert voor mijn ogen
Frivool dansen zij allen in overvloed
Het doet me denken aan hoop miniscule
sterren, die zich laten meevoeren met wind.

Vol belangstelling en nieuwsgierigheid
volg ik hun kronkelende lijnen, gemaakte
lussen, die ze in regelmatig tempo variërende
ritme in de frisse, stille en vogelloze lucht maken.

Uit grijsachtige laaghangers met lichte
plekken laveren ze in alle rust naar beneden
Kleine dwarrelende en spelende wintertranen tot
zij neerkomen op uitgestrekt tapijt van maagdelijk wit.

Ontspannen in liefdevol samenzijn van enige
donsachtige vlokken die elkaars warmte opzoeken
Voor ieder van ons een aantrekkelijk en sierlijk tafereel
tot zij allen samensmelten in een land van winterse warmte.


© 2015 Catherine Boone

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten