Gedichten

Yin en Yang

Het luie gras langs wiegend water.
Terwijl de zon schijnt hoog aan het
Glazig hemeldek.

Riet meegaand met een stille bries
Zacht, bijna stilstaand als de maan
In de nacht.

Krekels tjirpend bij het vallen van
De avond.
Stilte schrijft de oude eik rust voor
Met haar zichtbare generfde blaren.

Schemering alom, de zon ondergegaan.
En de maan zie je reeds staan , terwijl
Zij zich steeds scherper aftekent ergens
In een een raam.

© Martin valk

Natuur gedicht door: martin valk

Tweeten