Gedichten

Zomer

De zwarte merel is er weer.
Nu voor mijn venster,
de blauwe regen zich tooit,
in vol ornaat van blauw en groen.
Rijker en mooier dan ooit.

Er is weer plaats voor hem.
Sinister en zwart tekent hij zich af,
tegen het oranjerood van de ondergaande zon.
Schaterend tussen het weelderig groen.
Of hij al een vrouwtje voor zich won?

Aan zijn gedrag te zien, denk ik van wel.
Maar eerst wordt nu een nest gebouwd.
Al jaren gaat dit zo,
heel vakkundig en secuur.
Gevlochten van takjes tegen het hout.

Ik weet dat dit zo is, want
strakjes als de winter komt,
het blad verdwijnt door sneeuw en ijs...
dan hangt het daar, als een bewijs.
Van een voorbije zomer.
Vol met zang en nieuw leven,
en met een zekere belofte....

Want die winter duurt maar even.

Antje.

Natuur gedicht door: Antje.

Tweeten