Gedichten

Evenwichtig bestaan

Een hemel helder blauw, de zon schijnt zacht.
Mensen die zwaaien en zwieren rondom een
fontein met veel gelach.

Geen zorgen, maar blijdschap dat op ieders
gezicht valt af te lezen en niets is echt
verplicht.
Beekjes stromen, mensen dromen, ieder breekt
voor elkaar een lans.
En in een park mooie woorden, de taal heeft glans.

Geen afgunst, noch jaloezie, één en en al harmonie.
Rozenbottel, tijm en jasmijn, hier wil iedereen zijn.
En bosbessen in overvloed, niemand komt te kort.

Gaat het even verkeerd, dan komt \'t zo weer goed.
Niet in een maatschappij, maar in een samenleving
in al zijn eenvoud.
Waar ieder mens zijn leven evenwichtig opbouwt.

Overige gedicht door: martin valk

Tweeten