Gedichten

Onvolkomen Volkomen

Het witte gat spuwde in het niets
Waarna er met een enorme knal een
explosie en botsing plaats vond.
Door de botsing bleek bij niets
de eerste letter zijn verdwenen.
Zo ontstond dus "iets" en voelde
nattigheid, kreeg het er warm van.
Iets bleek onvolkomen waardoor het
bleef volkomen.

Het werd vol, te vol, bomvol tot
het barste en "iets" met een enorme
knal weer werd herenigd met zijn
eerste letter en verdween in het niets.
Niets blijkt te groeien, uit te dijen
en meer dan vijf procent begrip en
drie dimensionaal denken kan omvatten.
Niets bewaard zichzelf in een ver
verleden en kijkt ver in de toekomst
terug hoe de tijd het onvolkomen doet
volkomen.

(Wat gebeurt is reeds eerder gebeurt
en wat nog gebeuren zal is ook daarvoor
reeds eerder gebeurd en God zoekt weer
op wat voorbij is.)

Overige gedicht door: konraatkampen

Tweeten