Gedichten

Serie

Onbegaanbaar is de weg, een woord
Een ziel in waan en alleen.
Dan de ogen die stilzwijgend...
Niets dan ware leegte in breedte, diepte.

Vergeten, diepere betekenis voor hen uitverkoren.
Tegen en voor als zwart en wit.
Wet van de grote getallen.

Door en door nat of anders..
Voel en geniet of niet de smaak van..
Kan een brief de juiste boodschap brengen?

Zon kan zengen, verzengen naar gelang haar
Warmte of beter hitte.
Dit en datgene wat je was vergeten, nuchter
Of zat.

Wereldwezen om het even van uit het oogpunt
Van zo even.
Toch normbesef, waarden in zekere mate.
Regels, lieve woorden, driftbuien die ontladen.

Haten inherent aan lief hebben, als geld aan
Dingen van verschillende waarde.
Die status, roem, noem maar op, geven.
Doch leven is niet alleen stoffelijk, materie
Maar meer een serie van

Overige gedicht door: martin valk

Tweeten