Gedichten

Mijn woorden zo oprecht

Een woord zo akelig,
Vol duister,
Een woord waar ik van op kijk,
Waar ik naar luister.
Onverwachts die pijn,
Langs me hart,
Waarom had dit waar moeten zijn?
Klanken en zinnen,
Ze zijn zo oprecht,
Mijn tranen ze komen,
Hoe hard ik er ook tegen vecht.
Ze zien vuur en zwart,
Het doet zo’n pijn aan me hart.
De tijd van gaan,
De seconde verdwijnen van deze aarde,
Naar die bijzondere plek,
Waar je diegene straks weer vind,
Ik zie mijn haren in de wind.
Mijn geest zoekt nog contact,
Mijn moed zakt.
Mijn lampje brand nog zacht,
Dit had ik nooit verwacht.
Mijn ogen schokwaardig,
Mijn handen zo droog,
Plots die glinster,
Die traan in mijn oog.
Woorden zo oprecht,
Ik hou van je hoe hard ik het ook zeg.

Overlijdens gedicht door: Kelly

Tweeten