Gedichten

Leren leren

Ik kies een willekeurig woord
vers uit het woordenboek.
't Is ELUDEREN; onverstoord
ga ik met mijn ziel op zoek

Naar wat ik niet begrijpen kan
(wat mij dus eludeert).
Ik gooi het in mijn hersenpan
-dit woord- tot het blancheert..

Daar ligt het voor consumptie klaar
doodstil, totaal verdoofd.
Mijn brein wil het te lijf gaan, maar
hem wordt een kool gestoofd.

Zoals zo vaak wanneer hij grijpt
(als-ie iets begrijpen wil)
glipt ELUDEREN weg als-ie knijpt
als een klontje kikkerdril.

Zo werkt dat dus in 't algemeen:
begrip vraagt om respect.
Laat het met rust, loop er omheen
gebruik je intellect.

Storm niet door moeder's Wedgewood-kast
wanneer je iets wilt leren.
Als je dat doet, staat een ding vast:
het zal je eluderen!

© Anton Albast 2011

School gedicht door: Anton Albast

Tweeten