Gedichten

Weemoedig

het was een warm weekend en het leek
of mijn verjaardag elke dag wel “alvast “
werd gevierd.
op de vooravond dan, lekker in je armen

keek ik terug met enig weemoed. och ,
zoveel mensen zijn er niet meer.
het gemis doet me zeer.
wenste me even een terug in de tijd

niet kunnen slapen voor je verjaardag
( ik wist het nog zo goed )
geen zorgen, gewoon kind zijn
feesten, met mijn ouders er nog bij

ah, ik mag niet klagen.. ik het lentekind
voornamelijk leefde ik in de zon
kindje zonder zorgen . en vandaag ?
draagt mijn gelaat een warme lach
omdat het toch weer mag

weet dat ik niet terug kan naar mijn jeugd
( enkel in herinneringen, gelukkig wel )
ik draag de tijd gewoon met enig weemoed
en ben ook dankbaar omdat het was zoals
het was en is zoals het is…

Verjaardags gedicht door: Fairouz

Tweeten