Gedichten

Haring en kabeljauw-jauw-jauw

De buurman aan de overkant,
lust graag een zoute haring.
En daar hij van nature aardig is,
haalt hij ook voor zijn buren vis.
Als dat geen naastenliefde is!

Maar stel je voor,
het gaat soms mis.
Soms loopt het in het honderd.
Een dame die al negentig is,
bestelde een gebakken vis.

Hij bracht hem haar gewis,
en snakte naar zijn haring.
Maar thuisgekomen, was het mis,
daar had hij de verkeerde.
En hij vond geen verklaring.

Gezwind rent hij terug,
de deur gaat open met een vaartje....
En ja, daar staat ze.
In één hand de telefoon,
en in de and’re hand het staartje.

Hij zegt: “Ik wil wel graag mijn haring.”
Maar mis, hij was al op.
Ze steekt haar hand uit en zegt:
“Die kabeljauw die lust ik ook.”
De buurman helemaal van de kook.

“Nooit haal ik meer, voor jullie vis.
Een mooie boel, nou heb ik zelf nog niks.”
Maar als een ridder heel galant,
vergeet hij vlug en ja, zoals hij is,
de week erop haalt hij weer vis.

Natuurlijk krijgt hij boter bij de vis,
maar het gezegde is nog steeds niet achterhaald,
het is nog net als toen bij Kniertje,
de vis wordt nog steeds duur betaald.