- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- Paas gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Dement
Traag vergat ik wie ik was
en keerde naar mijn oorsprong weer.
Zelfs voedsel kauwen gaat niet meer,
dus slik ik maar zonder te eten.
Soms buigt zich iemand over mij
waarvan ik denk dat ik herken
en al de pijnen weer ervaar
in het zwart gat van mijn ellende.
Soms ben ik thuis, soms in de hemel
en vliegt ik met de engelen mee.
Een “Lieve Vrouw” verzorgt mijn lijf.
Aan haar voeten lees ik “Lourdes”.
Soms, hoor ik zachtjes “Moeder” roepen
en daal ik uit mijn niemand neer.
Maar kan voor niets nog namen vinden.
Want wie ik ben, weet ik niet meer.
Totale waardering: 8 (5 stemmen)
gedichten over dementie
gedichten over verzorgster
gedichten over eenzaam
gedichten over eigen wereld
gedichten over ziekte
Heb jij genoten van het Dement gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Dement'
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
Meer van Pierre Van Laeken | |
› Lente | |
› Kerst avond | |
› Regen | |
› Novemberlied | |
› Angst | |
› Is het niet mooi? | |
› Schommelpaard | |
› Alzheimer 1 | |
› De vrede van toen | |
› Alzheimer |
Gerelateerde gedichten | |
› Het geluid van stilte | |
› Vlinder | |
› Verdronken vlinder | |
› Gevallen blad | |
› Afscheidsbede | |
› Een onbekende angst | |
› Liefde gemist | |
› Leven met AD(h)D | |
› Liefdes sneeuw | |
› Als het kon.. |