Gedichten

Zo op het oog

Met mij is er totaal niets aan de hand.
Ik ben nog zo fit van lijf en verstand.
Ja, ik heb artrose in mijn heupen, mijn knie
En als ik buk is het of ik sterretjes zie.
Mijn pols iets te snel, mijn bloeddruk te hoog
Maar ik ben nog fantastisch goed, zo op het oog.

Met steunzolen die ik heb gekregen
Loop ik weer buiten lang's Heren wegen.
Kom ik weer in winkels op het plein
Wat heerlijk om zo gezond te zijn.
Mijn geheugen is niet meer zo best evenmin mijn ogen.
De rug raakt langzaam wat meer gebogen
De adem wat korter, de keel wat droog.
Maar ik nog fantastisch goed, zo op het oog.

Is het leven niet mooi? Het gaat te snel voorbij.
Als ik kijk naar de foto's van vroeger van mij.
Ik denk terug aan mijn jeugdige jaren.
Ik wilde mooie schoentjes en moest er voor sparen.

Ik ging fijn fietsen en wandelen, overal heen.
En ik kende geen moeheid, zo het scheen.
Nu ik ouder ben, zijn mijn schoenen vaak zwart
En ik loop nu helemaal langzaam, dat is voor mijn hart.
"Houd uw gemak maar" zegt de cardioloog
maar ik ben nog fantastisch goed, zo op het oog.

De ouderdom is goud. Ja ik begrijp het wel.
Maar als ik niet kan slapen en tot honderd tel
Dan twijfel ik en vraag me af of het waar is
Of dat beeld van goud niet wat dwaas en raar is.
Ik doe nog van alles, maar het gaat wat traag
En na het eten heb ik last van mijn maag.
Maar ik wil niet zeuren. Want dat mag allemaal
Komen op onze oude dag.

Corine.2013

Ziekte gedicht door: Corine

Tweeten