Gedichten

Al hetgeen wat ik ooit was

Ik ben de sneeuw in de winter,
de woeste zee wanneer het waait.
Ik ben de bloemen in de lente,
het groene gras, vers gemaaid.
Ik ben de warme stralen in de zomer,
het o zo groene gras.
Ik ben de ruige wind in de herfst,
al hetgeen wat ik ooit was.

Ik was het prachtige koraal in het water,
de stromingen in de oceaan.
Ik was de glimlach die je zag,
alle sterren en de maan.
Ik was de krachtige ondergrond,
de houvast die ik heb gegeven.
Ik was wat je noemde het begin,
de dood en het leven.

Ik ben de natuur,
en ik zal nemen en geven.
Ik ben de natuur,
en hoe kapot je me ook maakt,
me vervloekt en vergiftigd.
Me vertrapt en vermoord.
Ik zal altijd overleven.

Natuur gedicht door: Melan

Tweeten