Gedichten

Bomen in skelet

het leven stilt
waar bomen in skelet
nog rillen onder de noordooster
vlokt zacht de eerste sneeuw

zij dartelt
in het luchtig vallen
op de koude schrale wind
bewonderd door een spelend kind

haar lach brengt
weer de vrolijkheid
in een witte wereld terug
waar stilte van de schepping heerst

in het wissen van de sporen
zal de winter iedere dag bekoren
met een maagdelijk begin
een ijzig rode zon net boven de kim

Wil melker.

Natuur gedicht door: wil melker

Tweeten