Gedichten

De Linde en ik

Gisteren keerde ik
weer eens terug
naar de straat waar ik woonde.
De oude Linde
vertelde mij
dat hij niet meer heeft genoten
sinds ons vertrek.

Het duurde hem te lang
voor hij nieuwe
kindergeluiden hoorde
waardoor de straat leeg
was en niet in trek.

Hij miste de touwen
en de slingers
het roepen, het zoeken
naar het kind
dat zich achter hem verstopte.

Hij heeft nog urenlang
verteld over alles
wat hem zo bezig hield
en zou nog verder gaan
als ik hem niet stopte.

Ik keek hem aan
met betraande ogen
toen liet hij een blaadje
los dat zwevend op
mijn schouder landde.

Hij begreep
waarom ik daar stond
waarom ik was teruggekeerd
ja, hij wist ook dat
ik terug verlangde.

Samen hebben wij daar gestaan
werden samen nat
wiegden samen door een vleugje wind
Ik verlangde terug
en hij verlangde terug
terug naar het kind.

Natuur gedicht door: jure

Tweeten