Gedichten

De merel

Hoog op de schoorsteen gezeten wil je jou boodschap
maar wat graag aan iedereen luid laten weten.
Hard kwetterend en roepend tegen je soortgenoten
of je wat wordt aangedaan daar zo hoog gezeten.

Je bek vol met vergaarde nestmaterialen en
dan weer luid te keer gaan en maar kabaalen
Vreemde mannen en vrouwen worden
fel door jou achterna gezeten,of jij
wilt vertellen hier komt mijn nestje en dat zal je ook weten.

Springend over het gras van het gazon bij de buren
ben je druk om naar pieren en lekkers te gluren.
Mijn mooi geharkte tuin maak je aan puin en wordt
overhoop gehaald, de vochtige tuingrond wordt
onder de struiken weggehaald.

Elke dag met de bezem over het terras en paden,
dit omdat mevrouw merel een puinhoop heeft achter gelaten.
Dan na een paar dagen is het rustig en zie ik je
slechts een paar keren om te eten,verder breng
de tijd door op je nest in mijn heg gezeten.

Ik, de liefhebber van alles wat vliegt, wacht rustig af
tot de tijd dat je samen met je kindjes in
mijn tuin rond vliegt zeer verblijd.

Natuur gedicht door: Frans Vos

Tweeten