Gedichten

Gelijkende aanblik

Het konijnenbaasje
hobbelt op handen en voeten
met zijn halfvolwassen langoor mee
over 't effen tuingras

binnen vier donk' re sparren
zit het dier recht overeind
tuurt gespannen _ snorharen dansen
de jongen bedenkt
hoe het boskonijn
eens naar Sneeuwwitje keek
die van de jager moest vluchten
in doodsangst voortdraafde
tussen doornstruiken en hoog gewas
bemoedigd door late middagzon

máár
ook deze vertrouwde bomen
zuchten vijandig
schaduwen omringen hun takken
stralen bange geheimen uit
hieronder bieden bruine naalden
slechts troosteloos dorre leegte
verlatenheid vol wanhoop

geen nodende dwergenwoning?
mijn beestje volg me
ons eigen huis is nabij!

Natuur gedicht door: Han Messie

Tweeten