Gedichten

Herfstregen

Geleidelijk giet een herfstregen
vanuit de hemel op kaal wordende
takken en sijpelt verder naar beneden
Omgeven door grijs en rouw van verdriet.

Vleugje wind laat de wolken wiegen
die dicht bij elkaar komen, vermijd kou
Wakker worden op de vroege morgen met
een al geheel onverwachte vertrokken zomer.

Gevangen zonlicht probeert een weg te
vinden tussen al deze kunstige melancholie
Hoe dan ook, het kleurt deze dag op mijn pad
Het doet me denken aan een ongelegen moment.

Traandruppel trilt in een variërend tempo
en landt uiteindelijk op het blad, nat wegdek
Achter deze geschilderde gesluierde lucht zal een
regenboog tevoorschijn komen, de zin van het leven.

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten