Gedichten

Het bosleven

Bomen zijn als hoge torens, met
de toppen van het takkengestel raken
ze de hemel aan, vangen het zonlicht op
Allen samen, wolkenkrabbers van de natuur.

Met elk een bladrijk, levendig hart
fleuren ze toevallige voorbijganger op
Na een fikse regenbui adem ik frisse geur
van grond, nat hout, paddenstoelen in en uit.

Wandel in een mysterieuze plek van
verschillende tinten bruin, groen waar de
rust verstoord wordt door vogelgeluid en het
gekabbel van een beekje dat er doorheen stroomt.

Het kronkelende pad zit vol aangename
ongekende verrassingen, de uitstraling van
warme energie, dynamiek en een relaxte sfeer
Het bos, ongerept paradijs met een bijzonder leven.

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten