Gedichten

Lentehumeur

Iedere morgen bij het ontwaken
voel ik de eerste stralen van de zon
Heb hier geen woorden voor, gevoel is
onbeschrijfelijk, onwaarschijnlijk en waar.

Moeder natuur heeft me uitgenodigd
om haar wedergeboorte mee te maken
Takken met blad, bloesem gekleed terwijl
twee oren zullen wiegen met nieuwe geluiden.

Veel geblaat, geloei weer in de weide
Kwispelstaartje klimt in de boom, springt
Heerlijk om even armen te strekken waarop
een zaadeter komt zitten, vliegt uiteindelijk weg.

Adem de geur van vers gemaaid gras
waarop het lichaam vol verlangen rust, kijk
naar boven en zie een stralende blauwe hemel
De dag begint, samen met dit vrolijk... lentehumeur.

© Catherine Boone 2014

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten