Gedichten

Lopen over het land

Waar de wegen stoffig zijn
en de paden mij oneindig leiden langs
paardenbloemen, geblazen door de wind
Hier zal de grond nog vruchten geven
voor een lang en vredig leven

Bij 't hemelriek proeft men nog historie
Ziet men nog een leeuwenrikje in zijn volle glorie
Het water brengt kabbelend de tijd
in beweging, terwijl alles
verder stil blijft staan

Kon ik hier maar blijven bestaan
en opgaan in de tijd
Genieten van dingen die alleen maar hier te vinden zijn
Hier wakker worden met nieuwe ideeën
de nevel van mij af gaan slaan
en het leven leren

Hier kan ik mijzelf vinden
en helen
De stilte is hier een oorstrelende symfonie
die doorspeelt totdat ik de zomeravondzon zie
Met een grassprietje in mijn mond gaan wij lopen
Ik met schoonheid aan mijn hand

Lopen over het prachtige land

Natuur gedicht door: Alex Boelens

Tweeten