Gedichten

Mijn vink

Mijn vink is als mijn vrouw,
altijd en overal aan mij trouw.
Ze zingt haar liedje zeer keurig.
Zij is nooit humeurig.
Waar ik ga in het land
zetten we streepjes met vaste hand,
op een stok speciaal ontworpen,
gekend door iedereen in alle dorpen.
We zijn kameraden onder elkaar.
Als we verliezen valt dat ons niet zwaar.
Als we winnen, krijgen we bloemen
en mogen een mooie vrouw zoenen.
Je moet de sfeer eens opsnuiven.
Nee, niet van pintelieren of fuiven,
maar van kalmte, rust en vertrouwen.
Het zal jullie zeker niet berouwen.
Kom eens polshoogte nemen van ons doen en laten,
achteraf kunnen we eens met elkaar praten.
Er is niets zieligs aan onze hartendiefjes,
wij verzorgen ze net zoals onze liefjes.
Graag zouden de vinkeniers blijven door gaan,
want zij zijn met hun vinken zeer begaan.

Claire Vanfleteren ©

Natuur gedicht door: clairevanfleteren

Tweeten