Gedichten

Ongeschreven geschiedenis

De prins uit vroeger tijd
gaat op een briesend paard
door gevreesde woestenij
tart loerende gevaren
zijn zwaard en diadeem
blinken van strijdlust
blijmoedig zoekt hij
moeizaam veroverd geluk
en geheel zelf behaalde roem

diens dapper vertrouwen
woont in het dennenzaad
dat zich berustend _ toch vol hoop
aan de grillige winden geeft
als haast onzichtbare wolken
tussen naaldkruinen voortzweeft

de kleine korrels hebben
ieder hun levensverhaal
scheppen tezamen
talloze heldendichten
die worden voorgedragen
door ruisende stemmen
of sterke ademstromen
maar geen hoorders verlangen.

Natuur gedicht door: Han Messie

Tweeten