Gedichten

Onze vensterbanken

De planten op de vensterbanken
brengen voort wonderlijke klanken
alleen op de vensterbanken.

Onhoorbaar voor mij op
de vensterbanken staan de planten te drinken
en te glimmen van water fris
achter de ruiten van harde eentonigheid en
vergezichten vanaf de vensterbanken van af en toe.

Maar voor mij onhoorbaar
de taal der planten
op de vensterbanken.
De verdriet en levensranken .
Vol klanken.

Natuur gedicht door: cornil

Tweeten