Gedichten

Poldermolen

Onder een blauwe ochtendhemel
van rust en vrede draait een molen
tegen de klok in, haar zeil kleurt bruin
open luiken, de deur staat open voor me.

Is niet met het verkeerde been uit
het bed gestapt, vier wieken gestrekt
en vangen de jonge prille windvlagen op
Dit is een mooi begin voor een nieuwe dag.

Witte wolkjes drijven langzaam voorbij
Het weiland is een palet van verschillende
tinten groen, gevuld met uier en vleugel, het
water kabbelt hier rustig, de tijd staat even stil.

De molen gaat weer de polder bemalen
terwijl ik kennis zal maken met de bewoner
Vertelt mij herinneringen aan vervlogen tijden
Zodat ik met goed gevoel terugblik op deze dag.


© Catherine Boone 2013

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten