Gedichten

Roodborstje

ik volg zijn doen en laten
vanuit mijn keukenraam
de tuin lijkt op een vogelhuis
door vele kastjes en fonteintjes

een klein bruin vogeltje op de grond
lijkt ietwat sterk verward
huppelt onrustig tussen struiken
ook schichtig voor de kat

het scharrelt als een kip
met zijn kleine sterke pootjes
de grond gaat wat opzij
en laat vele zaadjes vrij

zijn kopje en zijn snavel
pikken gulzig in het rond
zijn oogjes speuren bang
maar hij eet toch zijn buikje rond

stijgt nu op naar het fonteintje
voor zijn dagelijks ritueel
wast zijn stoere borst met water
en poetst zijn rood blazoen erbij!

Johny Donovan,2016

Natuur gedicht door: Johny Donovan

Tweeten