Gedichten

Stille genieter

Riet zwijgzaam, neerbuigend, meegaand
langs het water.
In stilte verzonken zit hij daar met de zon
op zijn kruin.

Hij is geen prater, hij staart voor zich uit
met de wind langs zijn bruin gelaat.
Eenden zwemmen voorbij met luid gekwaak.

Dan valt zijn blik op een reiger die stokstijf
naast hem staat, terwijl hij nu ook het getjirp
van krekels hoort en vogels fluiten naar hem.
Maar het gekrijs van een meeuw is iets dat
hem minder bekoort.

Weldra wordt hij afgeleid door een konings-
vlinder vlakbij hem en een lieveheersbeestje
kruipt over zijn hand.
Onderwijl geniet hij bij het riet aan de waterkant.

Natuur gedicht door: martin valk

Tweeten