Gedichten

Weersomstandigheden

Het is me toch wat met het weer...
Narcissen zie ik 's winters steeds
meer!
En dan mijn Sering, ik ben wat ontzet,
heeft haar knoppen voor mij al wat open
gezet.

Maar tóch denk ik met wat weemoed als het
vriezen doet:
aan mijn fietsstuur ouderwetse moffen,
je weet wel, je hield je handen wárm erin,
dat was echt wel boffen.

In huis bloeiden ijsbloemen op mijn slaap-
kamerraam
Een straalkachel mocht kort maar branden
gaan; veel te duur in langdurig gebruik!
Op zich was die best dan wel puik.

Op bed lag zo een heerlijk dik doorgestikte
deken Huidig beddengoed gaat erbij verbleken
En dan het eten van die overheerlijke snert
Toendertijd nog een varkenspoot erin gezet.

Nu nuttigen we vooral steeds meer een frisse
salade, op zich genomen ook niet te versmaden bij
dit type weer. Ik vind dit lekker nu, ontbeer het
niet graag meer.

Ach ja, idealiseren doen we heel graag.
Het is er zo menselijk, maar wat traag realiseer
ik me heel best: kou is leuk hoor vanuit de
optiek die je er nú dan nog rest.

Dakoyria, 2015.

Natuur gedicht door: Dakoyria

Tweeten