Gedichten

Winterleven

Zware wolken verdonkeren de hemel
waar het lichtpuntje wordt weggestuurd
Flits en grom bundelen al hun krachten en
verhogen de druk, het begint te motregenen.

Breekbare traandruppels vallen uit de
lucht waar ze dansen en huppelen op het
verwelkomde wegdek, het zacht getik streelt
de oren die zelfs me echt diep in mijn hart raakt.

Tijdens een trieste dag vrolijken ze het
leven op tot de natuur ware metamorfose
ondergaat, maakt zich op voor nieuw tijdperk
De laatste sporen van een herfst worden uitgewist.

Huiveringwekkend mooie winter is ontstaan
waarin ik kennis maak met gillende en trillende
winden, wachten op de eerste sneeuwvlokken, bui
zodat stad en land een lang wit gewaad zullen dragen.


© 2014 Catherine Boone

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten