Gedichten

Winterseizoen

Al heel vroeg ben ik wakker: zie
een schouwspel van maagdelijk wit
Voor de ogen vallen minuscule vlokken
terwijl kristal vermenigvuldigt op het raam.

Hun frisheid smaakt naar meer, een
klein geluk die het leven vleugels geeft
Blijf nog even liggen terwijl een open haard
enkele graadjes hoog snort op de achtergrond.

Fijne korrels sneeuw voelen zo zacht
als dons en veertje van een dekbed aan
Ik tel voorbijgaande wolken in de hemel op
merk iets klein, het is de opkomende winterzon.

Zin om op te staan, in de tuin krijgt een
verlaten boom gezelschap van een koninkje
Fluit een aubade, verleidelijke noten strelen de
oren van vrouwtje: een nieuw seizoen komt eraan.

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten