Gedichten

Dood hout

het bos verzamelt zijn dood hout
een straffe wind schudt buien
uit een mat grijs wolkendek

maar niets is jou te gek
jij laat de winter smelten
voor die ooit begonnen is

jouw lach doet bollen zwellen
waaruit de ziel van voorjaar
zich ontvouwt tot bovenaards pril groen

je ogen schijnen perspectief
in lange dagen met meer licht
een warme zon straalt al van je gezicht

kom helder blauw van strakke winterluchten
laat ons nog eenmaal hoopvol zuchten
om sneeuw en ijs of geef je de lente nu al prijs

Nieuwjaars gedicht door: wil melker

Tweeten