Gedichten

Zie het nieuwe jaar dat aankomt razen

Weg zijn de Kerstman en de Klazen
nog een verlate vuurwerk knal
en daar staat het ventje al.
Op de drempel van het nieuwe jaar,
het kijkt ons aan,
zijn wij al klaar?
De wereld moet nog verder rollen
en zij laat, met zich, ons rondtollen.
Alles ??n groot schouwtoneel.
Wat is het dat ik daarop speel?
Een dwaas, een wijze of een slaaf?
Een zoeker, maker, tobber, witte of zwarte raaf?
Of spelen wij ons spelletje niet,
zolang het buiten giet?

Dat Tollens zich zijn lot mag zoeken
weer in de boeken en op het toneel,
dat is ons deel
dat ons is toebedeeld
en nooit verveelt omdat
het leven spelen, zelf ook op doet leven,

tegelijkertijd Heden en
??n levende ketting met verleden.
Tijd is litteratuur om het even.
Is het 500 jaar terug of gisteren geschreven?
Het leven blinkt ons aan
Zie het nieuwe jaar staan

Jan Albert

Nieuwjaars gedicht door: Declercq Jens

Tweeten