Gedichten

De heksen kinderen

Ngozi rent en rent een steen treft hem

nog. hij weet de dorpelingen achter

zich , waaronder zijn ouders. Tranen

lopen over zijn gezicht….hij rent voor

zijn leven



eindelijk als hij ze ver achter zich

weet gaat hij langzamer lopen.

alles doet hem pijn, dan ziet hij

hij het meisje. ze zit zacht neuriënd

zomaar in het zand.



En hij herkent Abeke ze woont in het

dorp vlakbij. ze ziet eruit als een

heksenkind, haar haren niet verzorgd

vies en nauwelijks gekleed.




kom zegt Ngozi…blijf daar niet zitten.

we moeten eten anders gaan we dood

daar gaan ze : samen op pad.

twee doodsbange kinderen die men

heksen kinderen noemt



Terug gaan was geen optie, zeker niet

omdat de zich zelf benoemde pastor

vanaf de kansel had geroepen dat ze

door de duivel bezeten waren.



en helaas geloofde de bevolking van

Nigeria daar nog in.

dus kregen zij de schuld van elk ongeluk

en pech in en buiten het gezin.



ze werden mishandeld kregen geen eten

oh, en de pastor moest betaald worden

niet te vergeten….

er werden kinderen in brand gestoken.



velen vonden de dood. Ngozi en Abeke

gingen op weg naar het opvangcentrum

daar waar men wist dat zij geen

heksen kinderen waren.

Overige gedicht door: Fairouz

Tweeten