Gedichten

De wazigheid in het brein

In een weerspiegeling
Die ogen niet begrijpen
Loop je over het scherpe glas
Wat lijkt op natuurlijk groen gewas

Om innig niets in te hoeven beelden
Verstrikt in de geheimen van de geest
Om in reflexen terug te keren
Naar het gebied waar,
wazigheid wil domineren

Heb je vele districten van de hel bezocht
Ondanks het niet van satan mocht
Koste het pijnlijke onbegaanbare uren
Om de troebele weerstand af te vuren

Koester dan het talent van je onverklaarbare brein
Het waarborg je door elk bergachtig terrein
Staat in de keuze van elke dag
Ook als je het met ogen dicht tracht
Gegeven om te kunnen beslissen in goed en kwaad
Door te beseffen dat je op eigen benen in deze wereld staat

Als het waas dan optrekt
De weerspiegeling een spiegel van je ogen is
Domineert de waarde van eigen denken
Door het in een kop van helderheid te schenken
Het enige geheim van de geest
Is de waarheid van de dag,
Waar je gelukkig doorheen bent geweest

Overige gedicht door: lightwarrior

Tweeten