Gedichten

Drachtens fluistering

Een hechte rij beuken blaast luchtig en zacht
reine adem over vredige graven,
wil de Burgemeester Wuiteweg laven,
geeft gemoedelijk vloeiende levenskracht.

De luchtstroom uit dicht lover houdt steeds wacht
bij huiskamers en werkgrage zalen
vol mengeling van allerlei talen,
die geheime spraak of openheid betracht.

Bedaagde huizen van rijk verleden,
drinken broederschap met jonge gebouwen,
sterken samen het stuwende heden.

Moedig knipogende gevels vertrouwen
elkaar hun geest toe, zetten nieuwe schreden,
vereend om schone toekomst op te bouwen.

Overige gedicht door: Han Messie

Tweeten