Gedichten

Elf steden

In het ruime, blankgevroren Friesland
suizen schaatsers van de grote wedstrijd
over wenkend ijs, dikwijls hemelwijd,
soms smal, door strenge stadswallen omrand.

Opgewonden toeschouwers op de kant
sporen luid roepend aan, kwaad of verblijd.
Het voortjagende ijzer hakt en snijdt
lange gleuven, houdt onverstoorbaar stand.

Eens schalt door de koude lucht: "van Buren!"
Deze klank omhelst lang vervlogen faam,
die bij ons vorstenhuis steeds mag duren.

Deelnemer Willem-Alexanders schuilnaam
verheelt zijn prins-zijn tijdens de kampuren,
brengt het met Oranjes adel tezaam.

Overige gedicht door: Han Messie

Tweeten