Auteur: wil melker / 7 September 2011

Het laatste station

Afdrukken

ik speel mee
in het spel van
volwassen mensen

maar niet frank en vrij
er is altijd wel
een hij of zij die stoort

die als drempel
of obstakel in het
ludieke patroon niet spoort

in omzichtig vermijden
probeer ik toch zonder
schade verder te rijden

maar het spel is voorbij
op het laatste station wuift
alleen eenzaamheid nog naar mij

Overige gedicht door: wil melker
Informatie

Dit gedicht is 2.701 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 8 (4 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over eenzaamheid
gedichten over liefde
gedichten over leven

Heb jij genoten van het Het laatste station gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Het laatste station'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!