Gedichten

Het leven van een poes

Met het zonnetje in mijn gezicht,
lig ik op de vensterbank
een rustig leven te lijden.

Ik heb mijn eigen bak,
eigen voer,
ik hoef nergens om te strijden.

Zo af en toe een stukje worst,
of een vis.
Nee, er is niets in mijn leven,
dat ik nu mis.

Als mijn baasje thuis komt van het werk,
krijg ik over mijn rug een aai.
Ik zoek een hoekje op de bank,
ik vind hier wel mijn draai.

Daarbij heb ik 9 levens,
dat is toch fijn !?

Ik kan me geen beter leven voorstellen.

Wie wilt er nou geen poes zijn !!

Overige gedicht door: angela

Tweeten