Gedichten

Het oordeel

mijn gedichten
delen met zomaar mensen
is zo eenvoudig nog niet
het is immers iets van mezelf

de gedichten van hen die ik bewonder
liggen vaak niet in mijn straatje
ze hebben niet in de gaten
hoe zeer ik hen bewonder

zonder ze op een voetstuk te zetten

het zijn ook maar mensen
met verdriet , geluk…
soms zoekend naar inspiratie
en ze gaan ook dood
dat maakt hen toch weer gelijk aan mij

vandaag las ik over een van hen

hun muren sluiten me buiten
maar hun deuren zijn niet gesloten
hier moest ik lang over nadenken
dat zal dan wel poëzie zijn

huppelde blij verder door gedichtenland

inspirerende poëzie of muziek
droevige gedachten houden me in de ban
slechts voor even dan
want ik moet de mijne nog verwoorden

dan het oordeel der lezers afwachten

Overige gedicht door: Fairouz

Tweeten