Gedichten

Kosmos

Eenzaam zweef ik door de kosmos
volkomen luchtledig
omringd door sterren
planeten en zonnestelsels
ik zag de grootsheid
van het universum
en voelde mij nietig
tegelijkertijd ook vredig.

ik zweefde lang zwarte gaten
vortex en nebular
bevond mij in de vacuüm
algeheel zuurstofarm
en zag de immense donkerheid
opgelicht door sterrenpracht
de kou in mijn lichaam
tegelijkertijd was ik warm.

ik ben minuscuul
en zal het altijd blijven
mijn respect gaat uit
naar die dit alles heeft bedacht
daarom mijn verbazing
over de schoonheid van het al
en mijn lofzang stijgt op
in mijn hart bid ik heel zacht.

Overige gedicht door: erma

Tweeten