Gedichten

Lucide droom

Mijn zicht wordt steeds vager, concentratie almaar lager.
Reflexen werken sneller dan het brein verwerken kan.
Een kloppende loomheid,
geen spier die wil aanspannen dan.

Mijn oogleden missen een paar millimeter nog,
om te zorgen voor comfortabele duisternis.
Als rolluiken sluiten ze dan
mijn realiteit en haar verbintenis.

Er opent zich dan een wereld
met ingewikkelde en onlogische verbanden.
Voorspellende beelden van de werkelijkheid
die de illusie omranden.

Met een verward hoofd ontwaak ik uit de lucide waan.
Het gevoel veranderd onmiddelijk.
Door zo'n beleving kijk je toch altijd net even anders
tegen het waarneembare leven aan.

Bella - 2015

Overige gedicht door: Bella

Tweeten