- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Moederdag gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- Paas gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Mensen
Heel even dacht ik dat alles wel weer goed ging.
Dat ik mezelf weer kon vertrouwen en mijn onzekerheid verleden tijd was.
Mensen kunnen mij heel goed raken,
mijn hart zo breken dat het niet meer valt te maken.
Teveel verdriet zie ik om me heen,
dat gaat er bij mij ook allemaal in.
Maar dat snapt er geen een.
Ik heb ook verdriet en dat gaat niet zomaar weg.
Dit is iets wat ik aan niemand uitleg.
Ik ga eraan kapot hoe sommige mensen kunnen zijn.
Mensen kleineren en ze achterlaten met pijn.
Ik heb hier een hekel aan
en wil die mensen niet meer zien staan.
Heb jij genoten van het Mensen gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Mensen'
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
| Meer van De onbekende dichter | |
| › Nog een kus | |
| › De liefste mama | |
| › Mijn liefste | |
| › Dementie | |
| › Zo komen al mijn dromen uit | |
| › Mamma | |
| › Vriendschap Liefde | |
| › De dakloze | |
| › Vergeet mij maar | |
| › Een verlangen |
| Gerelateerde gedichten | |
| › Verticaal en horizontaal | |
| › Van ons samen | |
| › Dicht bij jou | |
| › Ik wil ze allemaal leren kenne... | |
| › Boeket van sterren | |
| › Oordeel | |
| › Mijn schetsboek | |
| › Tot hier | |
| › Op Texel | |
| › Neem je mee |
