Gedichten

Onkruid

Dit kruid heeft een nare bloem
Je kunt haar vinden op kalkarme aarde
Maar voor een boeket is ze niet van waarde.
Bloeien doet ze pas in’t naseizoen

Ze kiemt tijdens de overgang
En wortelt daarna jaren lang.

Al groeiend wringt ze zich om je heen
Jij krimpt en haar wortels zuigen traag
Laag na laag
’t kalkzout uit al je been.

Door het gewicht van haar lover
Dwingt ze je langzaam voorover
Deze bleke plant van d ‘ouderdom
Pijnigt menig wervelkolom

Als haar bloemen wijd open staan
En haar doornen in je botten slaan
Dan zucht je: Osteoporose
Waarom heb je mij verkozen?

Bij elke stap die je wil maken
Hoor je nu je botten kraken
En tot op hoge ouderdom
Loop je met stok en voorover krom

Dit onkruid laat je weinig keus
En zuigt je zonder pardon poreus!

Overige gedicht door: frits

Tweeten