Gedichten

Onmacht

Ik ben in een oorlog aan het vechten.
Waar ik nooit in kan winnen.
Veranderen kan, omdat ik het wil.
Hoe kan je me ooit weer beminnen?
Het smaakt als een bittere pil.

Dit is het mooiste om voor te strijden.
In een leven nog zo kort.
Waarom moet ik zo lijden?
Moet ik je lossen zonder verweer?
Dat kan ik niet.
Zowaar ik zweer.

Laat het ons toch proberen.
Onze geschillen, onze problemen.
Van de baan te helpen.
Alleen wij twee kunnen dit bereiken.
Met de wil in ons hart
en niemand daar buiten

Hoop doet leven.
Maar alleen met jou.
Wil ik verder leven.
Wat ooit was.
Waar is dat gebleven?
Waar is onze kracht?
Dat wil ik weten.
Want nu verkeer ik
geheel in onmacht.

Overige gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten